NIMBY betekent Not In My Back Yard. Een uitdrukking die staat voor “alles goed en wel, als ik er zelf maar geen last van heb.

Geachte heer Plass en 181 ondertekenaars.

Ik las uw petitie die het beleid van de gemeente Doesburg bekritiseert en tracht met handtekeningen uw protesten te verbreiden.

Sedert het stenen tijdperk worden koolwaterstoffen gebruikt om warmte te produceren. Anno 2020 moet je toch wel van een ander Melkwegstelsel komen om niet in te zien dat we op een andere manier met onze planeet moeten omgaan. Simpelweg het verbranden van kolen, aardgas en olie is op den duur niet houdbaar wil de mensheid overleven. Wij dienen ons zo langzamerhand eens te concentreren op welke wijze wij in enige harmonie met de planeet aarde moeten omgaan. Dat “wij” is een groepering de mondiaal groter en groter wordt in het besef dat het de verkeerde kant op gaat met de aarde, in 2015 gestalte gegeven in het Akkoord van Parijs. Dat akkoord betekent ondermeer dat wij allen de verplichting hebben om uit te kijken naar duurzame energieopwekking, gericht op het reduceren en zelfs voorkomen van het verbranden van koolwaterstoffen. Immers energieopwekking op de traditionele manier richt ons op den duur ten gronde. Is dat niet tijdens onze generatie, dan wel voor onze kinderen en kleinkinderen. Het belangrijkste thema dat hier opdoemt is de footprint die de mens achterlaat bij zijn handelen.

De zoektocht naar alternatieve energieopwekking geschiedt grofweg langs de paden van nucleaire- , wind- en zonne-energie. Opwekking via nucleaire energie is de goedkoopste wijze als je een aantal belangrijke footprints negeert. Het neemt de minste plaats in, men ziet het feitelijk niet en men hoort het niet, men ruikt het niet en alle lichten lijken op groen te staan om hier intensief in te investeren. De energiedichtheid van kernenergie lig ongeveer zo: 1 korreltje uranium is gelijk aan 1 ton steenkool, 455 liter olie of 480 kubieke meter aardgas. Geweldig, dat moeten we hebben. Helaas is er dat fenomeen “nucleair afval” dat eenmaal de verkeerde weg ingeslagen, nog eeuwenlang schadelijk en gevaarlijk is voor de aarde en alles wat daar op leeft, ja zelfs onze planeet kan vernietigen.

Wat nu als we geen koolwaterstoffen en kernenergie willen gebruiken? Er zijn op korte termijn niet zoveel mogelijkheden. Windenergie en zonne-energie liggen al decennia voor de hand en worden in toenemende mate door burger en bedrijfsleven ingezet met het doel een steentje bij te dragen aan een betere wereld. Beide energieopwekkingen hebben voor- en nadelen. De nadelen hebben we enerzijds natuurlijk zo min mogelijk, maar een energietransitie is anderzijds onontkoombaar willen we enigszins in de buurt komen van het Akkoord van Parijs 2015. En zolang er geen finale oplossing is voor nucleair afval en toch van de koolwaterstoffen af willen, zijn we gedoemd om om te schakelen naar wind- en zonne-energie, op veel grotere schaal dan we gewend zijn. Daar zijn spelregels voor nodig voordat het probleem ons inhaalt.

Het is wat mij betreft een utopie om te veronderstellen dat wij niet allemaal te maken krijgen met die energieomslag, sterker nog, op termijn zal de samenleving massaal naar een andere energievorm moeten. Ja natuurlijk, ook in Doesburg, Drempt, Steenderen en omliggende buurtschappen gaan iets mee krijgen van de aanstaande verandering. Juist de gemeente Doesburg erkent (zie de plattegronden) dat er binnen de huidige wetgeving heel weinig plaats is voor wind- en zonneparken en zoekt vooral in het buitengebied naar mogelijkheden. Maar vooral is men op zoek naar draagvlak voor spelregels. De gemeente Doesburg pakt haar opdracht op om in 2050 energieneutraal te zijn en start nu in 2020 met voorbereidingen op die transitie. Dat doet men in dit stadium met een poging, om met inspraak van de samenleving spelregels op te stellen om later commerciële partijen, die grootschalige energie gaan produceren, aan regels te binden. Dat initiatief van die gemeente laat wat mij betreft wel degelijk zien dat de samenleving iets te zeggen heeft over de wet- en regelgeving die moet volgen. Om de weg in te slaan dat wij helemaal geen windmolen en geen zonneparken willen is de ogen sluiten voor de werkelijkheid, voor de energiebehoefte van de mens in de moderne tijd. Degene die dat ten principale afwijst, leeft m.i. psygisch nog in het Stenen Tijdperk. Het staat gelijk met het verzet tegen eb en vloed. Ja, wij zullen in de toekomst iets merken van windmolens en zonneparken, maar het gaat nu om de regels.

Uw oproep om een petitie te ondertekenen die het gemeentelijk beleid op dit gebied afwijst is bizar, onrealistisch en demagogisch. Men mag de gemeente Doesburg van alles verwijten wat mij betreft, op het gebied voor aandacht voor de samenleving in het kader van de energietransitie is haar (nog) niets te verwijten. Deze gemeente vraagt juist om inspraak voor het opstellen van wetgeving voordat wij door de nood achterhaald worden. De werkgroep die de Raad moet adviseren bestaat uit 16 leden vanuit verschillende geledingen uit de omtrek, men heeft een website die de samenleving informeert en organiseert informatie-bijeenkomsten. Wat wilt u nou bereiken met uw onzinnige petitie? Alleen maar opruien en mensen mobiliseren die toch al onvrede hebben met hun situatie? Of is het zo dat u wel de voordelen van schone energie wilt, maar de mogelijke nadelen in de tuin van de buurman legt? Nadelen die men in dit stadium tracht te minimaliseren.

Ik wens u wat meer wijsheid en inzicht in een wereld die wat groter is dan uw achtertuin en dat u de kracht kunt opbrengen om constructief mee te denken over een probleem waar wij in de toekomst allemaal mee geconfronteerd worden in plaats vanaf de zijlijn boeh te roepen.

Naam van de briefschrijver is bij WindmolensDrempt, de initiatiefnemers van het manifest, bekend.  Er is, in overleg, voor gekozen de naam niet op te nemen. Voor WindmolensDrempt is het van belang ook kritische geluiden te laten horen.

Inzet team WindmolensDrempt

De reactie is aan mijn persoon (Pieter Plass) gericht. Het is  echter belangrijk aan te geven wat de inzet van team WindmolensDrempt is.

Als team zijn wij niet per definitie of a priori voor of tegen plannen, welke plannen dan ook. Wij zijn voor de dialoog en samen de meest verstandige  keuzes maken. Wij zien een rol in het informeren en verwoorden wat de gemeenschap wenst.

In dit proces zullen mensen van mening verschillen en dat is uiteraard ook helemaal goed.

Uiteindelijk moet dat samenkomen is besluiten voor de gemeenschap.